TRASA 66, ETAP 4: MIAMI - OKLAHOMA

Byliśmy szczególnie podekscytowani podróżą po części oryginalnej drogi i wskazaliśmy odcinek między Miami a Afton na czerwono i dobrze oznaczone na naszej mapie. Zaskoczyło nas, że jest całkowicie pokryte żwir i że stary asfalt nie pojawia się przez żadną dziurę. Zadaliśmy sobie pytanie, czy naprawdę jesteśmy we właściwym miejscu, oznaczał to znak, a wszystkie mapy i aplikacje powiedziały nam to samo… czy się myliliśmy? Czy spieprzyłeś tę część trasy? Czy na drodze skręcał w prawo zamiast w lewo? Cóż, po szukaniu i szukaniu odpowiedzi TAK, byliśmy we właściwym miejscu i TAK, droga została pokryta żwirem ... cholera!

Dla tych, którzy chcą ją odwiedzić, odcinek nie jest drogą, która biegnie między Miami i Afton, ale jest zjazd po lewej stronie (skrzyżowanie z E 140 Rd przed dotarciem do Narcyzy), która przecina pola i farmy i to, że Teoretycznie jest to oryginalna trasa. Po prawej stronie zobaczysz znak wskazujący objazd i kolejny objaśniający przy wjeździe na drogę.

W Afton jest mały Muzeum Route 66 ze sklepem merchandisingowym przy wejściu i wewnętrznym magazynem z obiektami trasy i starymi samochodami (5 USD), do których nie wchodzimy. Ale zostajemy przy starym Odbiór U-Haul co jest na twoim parkingu z mural Bardzo fajna trasa na boku, zachęca do nieco oszołomienia, studiując pozostałe etapy i te, które już masz.

Przed przybyciem do Chelsea stoi żelazny most najpiękniejszych, które wciąż stoją na trasie. Jest 1926 Bridge (Pryor Creek Bridge). Jeśli przejdziesz przez nie i pójdziesz dalej, przejdziesz przez miasto, które wygląda jak pół Indianin. Na moście spotkaliśmy bardzo miłą rodzinę z Chelsea, która opowiadała nam trochę o historii Indian w tej części kraju i poleciła nam odwiedzić miejsce niedaleko stąd (około 70 mil, hm), gdzie Możemy zmierzyć się z prawdziwym bizonem. Niestety odbiega on nieco od drogi, choć z wylewnością, z jaką go zaleciliśmy, jest to jego własność lub naprawdę fajnie. Chociaż nie zostalibyśmy z cierniem widzenia bawołu przez długi czas ...

W Chelsea jest kilka drobnych atrakcji, ale kilka mil później znajdujemy Ed Galloway's Totem Pole Park, park z 11 indyjskimi budowlami, w tym najwyższym betonowym totemem o wysokości 30 metrów. Park został ukończony w 1948 roku i ma swoją rolkę, jest również bezpłatny! To pokazuje, że jesteśmy w krainie Indian, w krainie Cheerokis!

Kiedy szukaliśmy informacji na temat Route 66, wiele razy zdjęcia płetwal błękitny w środku parku ... Jak betonowy wieloryb może być jednym z najbardziej reprezentatywnych miejsc na kultowej Route 66? Cóż, zgadza się, panowie ... Cholerny płetwal błękitny w małym parku w mini parku, w którym ludzie nawet chodzą na ryby, jest jedną z najczęściej fotografowanych rzeczy z nas wszystkich, którzy podróżują ponad 2000 mil. Dobra, stajemy się twarde ... ale w głębi duszy zajęło nam dotarcie do tego miejsca, a szczególnie wspiąłem się, aby wydostać moją dużą głowę przez jedną z dziur w Płetwal błękitny!

Dojeżdżamy do kapitał naftowy, Tulsa, gdzie można znaleźć najlepszą cenę za galon w całych Stanach Zjednoczonych (cóż, ze wszystkich znanych nam Stanów Zjednoczonych). Tutaj oprócz napełnienia zbiornika (chociaż duży ssie jajko i ma ogromny depozyt, więc wypełnienie go kosztuje nas prawie 100 USD, aby zobaczyć, kiedy to trwa ...), istnieje kilka zalecanych punktów zainteresowania, takich jak Bluedome, hamburgery z Hamburgery Hanka (która była zamknięta po południu w poniedziałek i wyciąć bułkę) i niektóre z tych mitycznych znaków.

Chociaż najbardziej podobało nam się opuszczenie Tulsy, nazywa się to Route 66 Village, skansen z gigantycznym pociągiem, gigantyczną żelazną wieżą umieszczoną w miejscu, gdzie po raz pierwszy wydobyto ropę w Tulsie 25 czerwca 1901 r., i gigantyczny znak Route 66.

Kilka mil później w Sapulpa znajduje się muzeum, które można polecić miłośnikom starych samochodów. Nie poszliśmy, ale jeśli jesteś ciekawy, to o to chodzi Muzeum motoryzacji Heart of Route66, (wpis 5 USD).

Trasa wiedzie przez miasto Sapulpa, jak powiedzieliśmy: Bristow i Stroud, z kilkoma mniej interesującymi uprawami i dociera do Chandler, gdzie znajduje się jedno z muzeów tematycznych ( Route 66 Interpretive Center, 5 USD), do którego nie wchodzimy i nie możemy powiedzieć, jak to jest, i Stacja Chandler Phillips 66, kolejna mityczna stacja benzynowa z 1930 r. odrestaurowana i bardzo zalotna, do tej pojechaliśmy wyraźnie, ponieważ jest bezpłatna i bardzo nam się podobało!

Dla nas dzień dobiega końca Arkadia. A tutaj jedną z wizyt tych rzadkich gwiazd jest Pops Arcadia, kafeteria z tysiącami szklanych butelek wystawionych w lokalu i z kawałkiem butelki Coca-Coli (lub cokolwiek, co przychodzi do ciebie głowa) przy wejściu. Bardzo trudno będzie pominąć wyjście ... zobaczysz je w odległości kilometra!

Chociaż planowaliśmy, że ten dzień skończy się trochę później, w Oklahomie, prawda jest taka, że ​​wiele namieszaliśmy, próbując podążać oryginalną trasą, wchodząc na skrzyżowanie z skrzyżowaniami co 3 mile, gubiąc się od czasu do czasu i kończąc, przekraczając ogromną równinę z ranczami bydła i pól, ze słońcem padającym przed nami na dalekim zachodzie, z otwartymi oknami wpuszczającymi powiew głębokich Stanów Zjednoczonych i z poczuciem pełnej wolności, którą dają tylko improwizowane wycieczki.

A tutaj zdjęcie Muzeum John Hargrove House, „OK County 66”, ale tak, musimy to rozpoznać ... NIE JESTEŚMY! Nie musisz tego widzieć po raz pierwszy, prawda? Więc zostawiamy rzeczy na przyszłą podróż. Sama strona jest mitycznym miejscem na Route 66, tam znajdziesz miniatury najbardziej emblematycznych miejsc na trasie (Twin Arrows, Jackrabbit Trading Post logo, motel w kształcie tipi Wigwam, a nawet płetwal błękitny!

Dojeżdżamy do Kasyno Quapawi jeśli uważaliśmy, że wczorajszej nocy było nieporównywalne, to myliliśmy się. Ma nawet zbiornik do opróżniania brudnych wód furgonetki. Mamy już pracę domową na jutro. Nie myśl, że nasze kasyna wyglądają źle, że dzisiaj nie wydaliśmy dolara na małe automaty 😉