(NIE TAKIE) KRÓTKI PODSUMOWANIE HISTORII ROSYJSKIEJ

Jeśli zamkniesz oczy i pomyślisz o historii Rosji, są szanse, że natychmiastowe migawki z rewolucji bolszewickiej, wystawne pałace carów, mundury KGB lub obrazy z II wojny światowej lub Zimna wojna The Historia Rosji Jest długi, złożony i bardzo, bardzo interesujący. Często bakłażan następnie pisze podsumowanie czegoś tak szerokiego ... Tak, ale uważamy, że jeśli wybierasz się do tego kraju, ważne jest, aby wiedzieć, nawet jeśli powyżej, kluczowe momenty w historii Rosji. W ten sposób łatwiej będzie ci zrozumieć ich teraźniejszość, ich ludzi i ich mentalność, miasta z ich zabytkami i ogólnie ich życie.

A więc zaczynamy: czuć się bardzo komfortowo, cofniemy się w czasie, aby lepiej zrozumieć ten dziwny kraj. Oto nasze (nie tak) krótkie streszczenie historii Rosji. Podzieliliśmy to na 3 części:

1. Historia Rosji od jej początków do 1900 roku
2. Historia Rosji od 1900 roku do upadku ZSRR
3. Historia Rosji od upadku ZSRR do współczesności

Początki Rusi Kijowskiej, dojście do władzy carów, nieudana próba Napoleona z Rosją ... Dokonamy syntetycznego przeglądu pierwszych wieków historii kraju.

1. Narodziny „kraju” i czasy Rusi Kijowskiej

Ze względu na ogromne terytorium kraju Rosja zawsze była zamieszkana przez wiele ludów. Ale są dwa, bardziej niż jakiekolwiek inne, które przyczyniły się do narodzin prawdziwego kraju: Słowianie i Varego (Wikingowie skandynawskiego pochodzenia). Jesteśmy w drugim wieku i ten związek wkrótce doprowadzi do narodzin przyszłych narodów Rosji, Białorusi i Ukrainy.

Ale nie bierzemy zbyt wiele ... Jeden z kluczowych momentów w historii Rosji ma miejsce w 882 roku, kiedy Oleg Mądry, książę Varego, zastępuje Rurika i po raz pierwszy jednoczy północ (Nowogród) i południe (Kijów). „Nowonarodzeni”Antigua Rus„I przenosi stolicę do Kijowa (obecnie stolica Ukrainy). To złoty wiek, zwłaszcza dzięki stworzeniu bardzo ważnego szlaku handlowego, który łączy Bałtyk z Morzem Czarnym.

Ale świetność nie potrwa długo: kolejne stulecia będą dobrze poruszone. Ruska Kijowska spędzi lata całkowitego upadku, zarówno politycznego, jak i kulturowego, jedność zostanie utracona, a terytorium podzielone na księstwa, z których wiele wkrótce ulegnie atakom Mongołów i Krzyżaków.

Kluczową postacią trzynastego wieku, która przejdzie do historii jako jeden z bohaterów Świętej Matki Rosji Aleksander Newski, książę, który umiał negocjować z Mongołami (a tym samym uniknąć destrukcyjnej inwazji) i któremu udało się pokonać armię krzyżacką i szwedzką. Zawsze był czczony (aż do uświęcenia), ale będzie znacznie później (w 1938 r.) Z filmem poświęconym jego wyczynom, kiedy zostanie uznany za bohatera Ojczyzny.

Ciekawość: mówią, że to sam Stalin przekonał twórcę Siergieja Eisensteina, aby nakręcił ten film, aby stworzyć poczucie zbiorowej ofiary w obliczu tego, co miało nadejść… II wojny światowej.

2. Wiara prawosławna

W skrócie przedstawiamy jeden z kluczowych aspektów rosyjskiej kultury: religię prawosławną. Pamiętaj, że do 1054 r. Istniał tylko jeden Kościół chrześcijański, ale z Schizma Wschodnia nastąpił w tym roku, katolicy i prawosławni dzielą swoje ścieżki. Z Rusi Kijowskiej kraj przetwarzał wiarę katolicką, ale w 988 r. Przyjęto religię Cesarstwa Bizantyjskiego, która wywodzi się z prawosławia. Religia zawsze była filarem dla Rosjan, chociaż, jak zobaczymy później, poniosła ciężki cios w pierwszych latach stalinizmu.

Niektóre z główne różnice między prawosławnym a katolickim są to:

• Ortodoksi nie wierzą w postać jednego papieża, mają różne odniesienia (metropolita / patriarcha).
• Nie wierzą w niepokalane poczęcie Matki Boskiej, wierzą, że narodziła się z grzechem pierworodnym.
• Katolicy wierzą w czyściec, prawosławni nie (chociaż w niebie i piekle, i w ostatecznym wyroku)
• Przyznają rozwód, a nie katolików. Ponadto prawosławni wierzą w obowiązkowy celibat tylko dla biskupów.
• Wierzą, że Duch Święty pochodzi od Ojca. Katolicy, którzy pochodzą od Ojca i Syna.
• Krzyżują się, zaczynając od prawej, katolicy po lewej.
• Podczas prawosławnego chrztu ciało zanurza się całkowicie w wodzie.
• Prawosławni nie mają pojęcia późnej pierwszej komunii, jak w katolicyzmie: od dzieciństwa dzieci przyjmują komunię.
• Duchowni katoliccy nie noszą brody, prawosławni (i też dużo).
• Kościoły katolickie są pełne posągów, dla prawosławnych jest to nie do pomyślenia: używają tylko dwuwymiarowych ikon, ponieważ reprezentowanie świętych w trójwymiarowych ciałach jest jak dawanie im ludzkości i zabieranie boskości.
• Więcej informacji

3. Księstwo Moskwy i początek Zarato z Iwanem Groźnym

Od XIV wieku Księstwo Moskiewskie Zaczyna podnosić głowę i stopniowo zdobywa moc i wygrywa bitwy. Pierwszy car miał już imię: Iwan IV (1530-1584), człowiek o tak silnej osobowości, że przejdzie do historii jako Iwan Groźny, z dynastii Rurik.

Za jego panowania Rosja rozwijała się geograficznie (aneksje obejmowały terytoria takie jak Kazań i Astrachań), legislacyjnie (ogłoszono nowy kodeks prawa) i jako potęga światowa (sława Iwana IV przekroczyła granice). Jednym z najkrwawszych epizodów, w których wystąpił, było morderstwo własnego syna (i następcy tronu, podstawowe dane). Krótko mówiąc: dał mu opłatek w twarz, która go zabiła. Iwan został bez następcy, a jego dynastia skończyła się w krótkim czasie ...

4. Okres burzliwy

Fakt, że dynastia zakończyła się w ten sposób od razu, bez nowych spadkobierców lub następców, zawsze powoduje chaos. W 1598 roku weszliśmy w jednym z najbardziej dekadujących czasów w historii Rosji: Okres burzliwy, spowodowane próżnią mocy i naznaczone absolutnym brakiem kontroli. Domniemani carowie powstają wszędzie, ogłaszając się wyjątkowymi i wybranymi.

Sytuacja zostanie rozwiązana dopiero w 1610 r., Kiedy szlachta i duchowieństwo wybiorą, kto będzie nowym przywódcą kraju: Miguel Romanow, pierwsza z dynastii, która będzie panować do końca caratu. Kim był Miguel? Był 16-letnim chłopcem, którego dziadek był bratem Carycy Anastazji, żony Iwana Groźnego (i wielkiej miłości do swojego życia).

5. Piotr Wielki i Katarzyna Wielka

Kilka lat później, w 1682 r., Do władzy dochodzi człowiek, który zmieniłby historię Rosji: Piotr I., lepiej znany jako Piotr Wielki. Był wnukiem Miguela Romanowa i był bardzo inteligentnym człowiekiem, wyprzedzającym swoje czasy, z wiernym dworem i prawdziwymi przyjaciółmi.

Było to kluczowe, ponieważ po raz pierwszy zrozumiał, że Rosja spóźnia się z Europą. Aby temu zaradzić, postanowił wprowadzić kulturę europejską w Rosji. Chociaż nie w całym kraju, jest jasne. To, co zrobił, to stworzenie miasta znikąd, Sankt Petersburg, z myślą, że jest to najpiękniejsze, imponujące i niesamowite miasto na świecie. Czy on to dostał? Musisz ją spotkać, aby ją odkryć.

Jeśli chodzi o osiągnięcia wojskowe, ma ono fundamentalne znaczenie: pokonał imperium szwedzkie i zapewnił Rosji dostęp do Morza Bałtyckiego (i na drodze do handlu w Europie).

Byłoby tak wiele rzeczy do powiedzenia o Piotrze Wielkim, że to stanowisko nigdy się nie skończy ... Jakby zamknął swoją siostrę w Nowodziewiczy w Moskwie (winny spiskowania w celu utrzymania władzy); lub który podróżował incognito przez lata w Europie i nauczył się, między innymi, opanować 14 różnych zawodów (od stolarstwa po obserwację gwiazd, od ogrodnictwa po ... zdobycie zębów!).

W 1725 r. Pedro I umiera, a po krótkich rządach wkracza postać, która przyćmiewa sławę innych rosyjskich carów: Katarzyny II z Rosji, znanej jako Katarzyna Wielka, która konsoliduje kraj jako jedną z wielkich potęg światowych.

Wiele powiedziano o jej figurze, w tym jej ożywionym życiu seksualnym, w którym wolimy nie wchodzić ... Istnieją teorie, które bronią, że Catalina była winna śmierci swojego męża (Pedro III, wnuk Pedro El Grande, który oficjalnie zmarł z powodu hemoroidów), aby pozostać sam na sam z mocą (ten sam syn myślał o tym i dlatego nienawidził matki). Stwierdzenie, że były to złote lata, umknęłoby prawdzie: były one dla carów i arystokracji, ale ludzie cierpieli, warunki były coraz bardziej katastrofalne i zaczęli gotować, co później przełoży się na rewolucję październikową.

6. Przybycie Napoleona

On Rosyjska próba inwazji Napoleon Bonaparte jest niewątpliwie jego największą porażką (choć Waterloo zawsze pozostaje, oczywiście).

Kontekst historyczny jest następujący: jesteśmy na początku 1800 roku wraz z panującym cara Aleksandrem I, wnukiem Katarzyny Wielkiej i przyjacielem Napoleona. Ale szlachta nie jest usatysfakcjonowana relacjami ani żądaniami, jakie miał „cesarz francuski”. Ogółem przyjaźń została zerwana, a Napoleon atakuje Rosję armią złożoną z ponad pół miliona ludzi. Z początku Francuz ma wszystko do zyskania (w rzeczywistości przyjeżdża do Moskwy), ale nie wziął pod uwagę wielkiego wroga: rosyjska zimai kończy się niepowodzeniem. Więcej informacji tutaj.

Następcą Aleksandra I jest Aleksander II, który umiera z powodu ataku (w miejscu, gdzie miało to miejsce, w Petersburgu wzniesiono piękną Katedrę Zbawiciela na Rozlaną Krew).

Ciekawość: Aleksander II doznał kilku ataków do swojej śmierci, jeden z nich został zorganizowany przez starszego brata Lenina, który został aresztowany, osądzony i stracony. Mówi się, że jego śmierć miała brutalny wpływ na życie Lenina, co kilka lat później na zawsze zmieni historię Rosji.

Wiek XX był dla Rosji prawdziwą serią doniosłych wydarzeń historycznych. To ekscytujący czas, a jednocześnie skomplikowany, możemy powiedzieć, że niewiele krajów miało szczęście i nieszczęście żyć tak długo w tak krótkim czasie. Spróbujmy to podsumować.

1. Koniec zarato, rewolucja październikowa i Lenin

Panowanie Mikołaj IIostatni car Rosji trwał do 1917 roku, w którym abdykował po wojnie Rewolucja lutowa, a rząd komunistyczny przejmuje władzę. Jak doszło do tej rewolucji? Ludzie byli zasadniczo zmęczeni, zmęczeni bronieniem reżimu carskiego, który ich nie reprezentował. Słomą, która stłukła szkło, był udział Rosji w pierwszej wojnie światowej, z armią, która nie wierzyła w to, o co walczy, i była tak osłabiona, że ​​po prostu nie mogła wygrać.

Sytuacja jest następująca: car abdykuje i wraz z rodziną zostaje zesłany na wygnanie Jekaterynburg. Rząd tymczasowy kierowany przez Kiereńskij jest zainstalowany w Moskwie, a Piotrogrodzki Związek Radziecki ma siedzibę w St. Peterburg. Ale coś, a raczej ktoś, wkrótce zmieni historię Rosji. Mówimy o Vladimir Ilich Uljanow, lepiej znany jako Lenin, który opuszcza wygnanie w Szwajcarii, aby wsiąść do pociągu w drodze do swojej ojczyzny. To za zgodą wrogich Niemiec, które dokonując szybkich obliczeń, wolały wygrać problem na przyszłość (rewolucja komunistyczna) i usunąć problem na teraźniejszość (front wschodni w swojej wojnie).

2. Era Lenina i narodziny UniiRadziecki

Lenin był kluczową postacią w radykalnej zmianie Rosji. W swojej kwietniowej pracy dyplomowej Rewolucja październikowa i początek rosyjskiej wojny domowej (komunistyczna armia czerwona przeciwko białoruskiej armii pro-caratowi), konfiguracja Rosji zmienia się na zawsze. Więcej informacji o rewolucji październikowej.

Po pierwsze, w 1918 r. Bolszewicy postanowili unicestwić ostatnich członków dynastii Romanowów, aby pozbyć się problemu pro-carów. W nocy z 16 na 17 lipca rodzina Mikołaja II zostaje całkowicie zabita w Jekaterynburgu. Chociaż legenda o Anastazja Romanow, zgodnie z którym udało mu się ukryć i uciec (chociaż wykazano, że tak nie było).

W 1922 r Związek Radziecki, model społeczeństwa komunistycznego, który zniósł koncepcję kapitalizmu i własności prywatnej, z Leninem na czele, a u jego boku postaci Leon Trocki i Stalin. 28 grudnia 1922 r. Podpisano traktat o utworzeniu ZSRR zatwierdzający unię RSFS Rosji, RFSS Zakaukazia, RSS Ukrainy i RSS Białorusi. Mały przeskok: w 1991 r. Wraz z upadkiem ZSRR Związek Radziecki rozpadnie się na 15 niezależnych państw.

3. Stalin do władzy

Wraz ze śmiercią Lenina w 1924 r. Dochodzi do władzy Iosíf Stalin (Dla wielu była to niespodzianka, ponieważ Lenin wolał wspólne kierownictwo 3 różnych liderów.

Otwieramy mały nawias, aby porozmawiać Leon Trocki. Był osobą bardzo bliską Leninowi i przez wielu uważaną za ważną (lub nawet większą) niż ta w sukcesie rewolucji październikowej. Ale nigdy nie zrobił dobrych okruchów ze Stalinem i jego koncepcją reżimu. Dla Trockiego stalinizm był skorumpowaną rewolucją, zdradą rewolucyjnego ideału, o którym marzył on i Lenin. Stalin nie tylko nienawidził Trockiego, obawiał się go, więc go wygnał, a później wysłał, aby go zamordował. Tym zadaniem był hiszpański komunista Ramón Mercader. Więcej informacji

Ciekawość: czy wiedziałeś, że Leon Trorsky na wygnaniu do Meksyku miał romans z Fridą Kahlo?

Ale powrót do Stalina, wraz z nim, rozpoczyna jeden z najciemniejszych czasów w historii Rosji. Są czasy Holodor (Ludobójstwo na Ukrainie) i Wielka czystka, kampania mająca na celu prześladowanie każdego, kto jest winny krytykowania, konspirowania lub niestosowania się do poleceń dyktatora. Represje były brutalne i gułagi, niektóre straszne obozy pracy przymusowej, w których wylądowały miliony Sowietów, były fizycznym i graficznym dowodem szaleństwa tamtych czasów. Mówi się, że jego życie zakończyło się życiem 14–16 milionów Rosjan. Dla wielu Stalin był postacią bardziej diabelską niż sam Hitler.

Chociaż prawdą jest, że wyznanie religii ortodoksyjnej (lub żadnej) nigdy nie zostało zakazane, prawdą jest również to, że w pierwszych latach reżimu Kościół nie był widziany dobrymi oczami.

Pod koniec XX wieku w całej Rosji było ponad 50 000 kościołów, a ponad 90 milionów (ze 125) było ortodoksyjnych. Oczywiście komunistyczne myślenie było ateistą, w rzeczywistości Lenin powiedział, że wiara w Boga jest ideologiczną nekrofilią. Jest zatem jasne, że stanowisko Związku Radzieckiego było położyć kres sile Kościoła prawosławnego u władzy Podczas Wielkiej Czystki tysiące kapłanów zostało aresztowanych, zamkniętych w klasztorach, a nawet zabitych. Ziemia należąca do Kościoła została skonfiskowana i przekazana ludowi. Tysiące świątyń zostało rozebranych (na szczęście uratowano katedrę św. Bazylego), a profesja zakonna udusiła się.

Wszystko to zmieniło się wraz z pojawieniem się II wojna światowa i nazistowska inwazja. Stalin wkrótce zrozumiał, że represje wobec Kościoła mu nie odpowiadają ... Niemcy otwierali i odbudowywali kościoły na okupowanych terytoriach i nie chcieli ryzykować utraty poparcia ludności. Do tego musimy dodać, że Roosvelt, prezydent Stanów Zjednoczonych i sojusznik, nieustannie prosił o więcej wolności religijnej. Stalin wolał więc lekko pochylić głowę, aby stracić władzę i wsparcie ekonomiczne. W 1943 roku ponownie zezwolił na kult prawosławny i złożył patriarchę, który oczywiście był mu wierny i wypełniał wszystkie jego rozkazy.

Stalin umiera w 1953 r., W środku zimnej wojny, zdarza się Malenkok choć przekazanie świadka nie trwa długo Kruszchow, który nie nazywa wszystkich zbrodni popełnionych podczas stalinizmu „winą jednego człowieka, psychopaty i bez żalu”. To jest wezwanie „detalizacja„ To wtedy wszystkie nagrody Stalina są eliminowane, a dziś bardzo trudno jest zobaczyć popiersie, posąg lub ulicę poświęconą temu przywódcy komunistycznemu.

4. Rosja w czasie II wojny światowej

Podczas gdy Stalin podpisał pakt o nieagresji z Hitlerem, przywódca nazistowskich Niemiec zrywa go, gdy z Operacja Barbarroja postanawia najechać część terytorium Rosji. ZSRR zostaje następnie zmuszony do wojny, dołączając do sojuszniczej strony.

Ważne jest, aby pamiętać o kluczowym fakcie dla rozwoju II wojny światowej: 7 grudnia 1941 r. Amerykańska baza morska w Pearl Harbor została zaatakowana przez japońską armię. Jest to moment, kiedy inna wielka potęga światowa, USA, idzie na wojnę, oczywiście obok Aliantów.

Nowe fronty oraz siły rosyjskie i amerykańskie osłabiają armię nazistowską, która zaczyna przegrywać bitwy (Stalingrad i lądowanie w Normandii to dwa kluczowe momenty na przyszłość wojny). Dobrze wiadomo, co następuje: Niemcy zostały pokonane w maju 1945 r., A kilka miesięcy później wojna na Pacyfiku kończy się również niestety słynnymi bombardowaniami Hiroszimy i Nagasaki.

II Wojna Światowa się kończy, a to, co mamy na scenie międzynarodowej, to dwie ogromne siły z całkowicie różnymi rodzajami rządów: Stany Zjednoczone i ZSRR.

5. Zimna wojna

Po zakończeniu II wojny światowej znany jako Zimna wojna, ciągłe starcie dwóch wielkich światowych mocarstw okresu powojennego: Rosji i Stanów Zjednoczonych. To było raczej wojna psychologiczna ponieważ nigdy nie doszło do bezpośredniej i rzeczywistej konfrontacji (chociaż pośrednio ze wsparciem, z różnych stron, w wojnach w Wietnamie, Afganistanie lub Korei).

Początków zimnej wojny należy szukać z jednej strony w woli ZSRR, aby rozszerzyć granice jego rewolucji komunistycznej, az drugiej strony w obsesji Stanów Zjednoczonych, aby stłumić wybuchy komunistów (pamiętaj, że rząd USA nie wahał się pomagać przewrotom tam, gdzie uznał to za konieczne, szczególnie w krajach Ameryki Południowej i Afryki.

Są to lata budowy muru berlińskiego, wyścigu zbrojeń i przestrzeni kosmicznej lub kryzysu kubańskich rakiet ... Zimna wojna kończy się tylko z jednego powodu: negocjacje Ronalda Reagana i Michaiła Gorbaczowa (promotor pieriestrojki) i późniejszy upadek ZSRR.

Ciekawość: w 1954 r. Narodził się Komitet Bezpieczeństwa Państwowego, lepiej znany jako KGB, tajna policja (podobna do amerykańskiej CIA). Tutaj możesz zobaczyć kilka ciekawostek na temat tej agencji.

6. Gorbaczow, pieriestrojka i rozwiązanie ZSRR

Wolb Gorbaczow chciał przekształcić system radziecki, ale ostatecznie był odpowiedzialny za jego rozwiązanie. Oczywiście nie miał pojęcia, co się stanie ...

Kiedy w 1985 r. Przejął kierownictwo Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego, postanowił wprowadzić program reform w celu restrukturyzacji i pobudzenia sowieckiej gospodarki. Jego celem było utrzymanie systemu socjalistycznego, ale bardziej otwartego na innowacje.

Jego plan miał dwa podstawowe elementy:

• The Pieriestrojka: system reform mających na celu przywrócenie systemu, którego ostatecznym celem było podniesienie sowieckiej gospodarki pogrążonej w głębokim kryzysie.
• On Glasnost: wola większej otwartości i przejrzystości. Po raz pierwszy po ustroju stalinowskim zniesiono zakazy, takie jak czytanie dzieł Orwella lub doktora Zhivago, prasa mogła pisać i publikować artykuły bez obawy o represje, robotnicy mieli prawo do strajku ...

Jeśli wszystko brzmi świetnie, rzeczywistość jest taka, że ​​to, co osiągnął, było niezadowoleniem wszędzie: komuniści bali się wprowadzenia systemu kapitalistycznego, a ci, którzy byli bardziej zdeterminowani do zmiany, narzekali na powolność reform. Również w tym czasie inflacja wzrosła. Ludzie byli sfrustrowani i nieszczęśliwi i wydawało się, że sowiecka maszyneria całkowicie się zatrzymała.

9 listopada 1989 r upadł mur berliński a wraz z nim iluzja bycia w stanie utrzymać ZSRR razem: świat się zmieniał i robił to skokowo. Wiele lat później, podczas wywiadu, Gorbaczow nazwał Upadek Ściany „upadkiem drzewa z powodu zgniłego pnia”.

To, co najbardziej przyspieszyło rozpad ZSRR, było czymś, co pierwotnie miało odwrotny skutek: zamach stanu przeciwko Gorbaczowowi, w którym niektórzy członkowie Partii Komunistycznej i KGB udawali, że przejmują kontrolę nad rządem, okazał się nieudana próba, a twarda linia ZSRR straciła jeszcze większą legitymację.

8 grudnia 1991 r rozwiązanie Związku Radzieckiego a Gorbaczow wypowiedział słynne słowa „Stary system upadł, zanim nowy zaczął działać”. 25 grudnia zrezygnował, pozostawiając przywództwo nowej Federacji Rosyjskiej Boris Jelcyn.

Ciekawość: w 1990 roku Gorbaczow otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla za próbę poprawy stosunków między światem sowieckim a zachodnim.

7. Dobro komunizmu: tak, były dobre rzeczy

Wiele powiedziano o wadach i strasznych rzeczach, które przyniósł ze sobą komunizm, ale oczywiście były też dobre rzeczy. A podstawa filozofii komunistycznej (szczególnie na początku Związku Radzieckiego) była czysta: w przeciwieństwie do ogromnej większości reżimów, komuniści wierzyli, że naprawdę poprawiłoby życie ludzi. Bezpłatne kształcenie, sprawny i bezpłatny transport publiczny (lub bardzo tani), bezpłatny i powszechny system opieki zdrowotnej, dwa tygodnie płatnych wakacji dla wszystkich obywateli, 7-godzinny dzień pracy z emeryturą, płatny urlop macierzyński i chorobowy, powszechne prawo wyborcze od 1917 r. I dostęp kobiet do nauki i pracy, bezpłatna woda i prąd oraz polityka ochrony środowiska przed ich czasem (recykling)…

Nie wspominając już o znaczeniu narodu rosyjskiego w zwycięstwie aliantów w II wojnie światowej (wszyscy wskazują na Stany Zjednoczone jako wielkiego wybawcę Europy, ale rosyjska ofiara Było to ogromne: szacuje się, że zginęło około 25 milionów Sowietów, w tym żołnierze i cywile, choć niektórzy twierdzą, że liczby te były znacznie wyższe).

Do tego musimy dodać radykalna zmiana kraju: Churchil powiedział, odnosząc się do Stalina, że ​​„wziął Rosję pługami i zostawił ją wyposażoną w bombę atomową”.

Federacja Rosyjska: Jelcyn, Putin, Miedwiediew i jeszcze raz Putin

Niektórzy mówili, że 26 grudnia 1991 roku świat się skończył. Przynajmniej świat w takim rozumieniu, że, ponieważ ZSRR, jedna z dwóch światowych mocarstw i być może najbardziej wpływowa w historii XX wieku, po prostu już nie istniał.

Pierwszym prezydentem Rosji był Boris Jelcyn który rządził do 1999 roku. Jelcyn chciał przekształcić socjalistyczną Rosję w kraj o gospodarce wolnorynkowej, napędzając prywatyzację: stało się tak, że znaczna część dziedzictwa kraju trafiła w ręce nielicznych, gospodarka była bliska załamania, nastąpiły znaczne cięcia w wydatkach publicznych i recesja gospodarcza osiągnął rekordowe szczyty. Był to także okres naznaczony skandalami korupcyjnymi, wojnami w Czeczenii i szeroko komentowaną reformą konstytucji. W 1999 Jelcyn ogłosił, że odejdzie z życia politycznego, zanim zaproponuje swojego następcę ... Władimir Putin to rzeczywiście był nowy wybrany prezydent.

O Putinie jest tyle do powiedzenia, że ​​nie wiemy od czego zacząć. Jest samozwańczym mężczyzną, urodzonym w bardzo skromnej rodzinie (nawet głodował), która stopniowo zmieniła swoje przeznaczenie. Ukończył prawo, był szpiegiem dla KGB, sprytnym człowiekiem, z wieloma pasjami (od judo - to jest czarny pas - po fortepian), jest nawet komiks inspirowany jego postacią, w której jest przedstawiany jako superbohater. Jest praktycznie ortodoksyjny, miłośnik zwierząt i sportu, i ma specjalną sekcję na stronie Kremla, gdzie można zobaczyć jego zainteresowania i oficjalne (i osobiste) zdjęcia.

Są miliony Rosjan, którzy kochają go: w końcu był odpowiedzialny za powrót Rosji na swoje stanowisko na świecie, gospodarka z nim znacznie się poprawiła, zaanektował Krym do Rosji, uwięziony przez uchylanie się od podatków jednego z najbogatszych ludzi w kraju (chociaż są tacy, którzy twierdzą, że Zrobił to, ponieważ był jego przeciwnikiem), a także jest ekspertem w triumfowaniu na bagnach dyplomatycznych.

Ale jest też duża część populacji, która nienawidzi go: za wzięcie udziału w niepotrzebnych wojnach, za stłumienie wolności prasy, za ich homofobiczne prawa, za aresztowanie krytyków (i jest nawet długa lista nierozwiązanych politycznych morderstw). Do tego musimy dodać cień otaczający ostatnie wybory prezydenckie. Chodź, to bardzo trudny temat.

Oczywiste jest, że dzisiejsza Rosja nie byłaby taka sama bez Putina, w dobry i zły sposób.

Jest wiele rzeczy do powiedzenia na temat historia Rosji, już ostrzegamy, że nie można umieścić ich wszystkich w jednym artykule, ale dzięki temu podsumowaniu możesz dowiedzieć się o wydarzeniach, które oznaczały ewolucję tego wielkiego kraju, takiego jak Rosja. I na pewno nadal chcesz to odwiedzić!