O 08:15 dnia 6 sierpnia 1945 r zegary 350 000 mieszkańców Hiroszimy zatrzymały się. „Mały chłopiec” bomba atomowa który został nazwany na nie mierząc więcej niż 3 metry, został wydany przez Enola Gay na japońskim niebie i eksplodował w centrum miasta, redukując do popiołów 90% budynków i zabierając przy tym tysiące ludzi. Przypuszczam, że koniec II wojny światowej i początek kar w tym regionie Japonii.
Mieszkańcy Hiroszimy wstali jak każdego innego dnia, byli świadomi, że ich kraj, Japonia, ma się dobrze Zamieszanie w Azji Południowo-Wschodniej w związku z tym niektóre wielkie miasta kraju wschodzącego słońca zostały zbombardowane przez sojusznicze samoloty. Jednak i chociaż Hiroszima była ośrodkiem wojskowym ważne w tym czasie tutaj nigdy nie spadła żadna bomba. Ten fakt nie został przeoczony przez wielu mieszkańców, którzy wierzyli, że najgorsze jeszcze przed nami.
I jak mieli rację, Hiroszima była rzekomym miastem do wdrożenia „Projekt Manhattan”, w które Stany Zjednoczone zainwestowały tyle pieniędzy, aby opracować i stworzyć broń masowego rażenia, którą teraz tak bardzo dążą. Zasadniczo Amerykanie starali się nie bombardować kilku japońskich miast podczas wojny aby zbadać katastrofalne skutki bomby atomowej, powiedz „raw”. Hiroszima była jedną z nich.
Bomba eksplodowała 600 metrów od ziemi, w centrum Hiroszimy, a jej natychmiastowe skutki odnotowano w promieniu 10 km. Ale najgorsze wydarzyło się w promieniu 2 km, gdzie dosłownie zniszczyć wszystko. Uwzględniono tylko kilka budynków kopuła które stały się symbolem zniszczenia wojny, były w stanie pozostać, ale w niefortunnych warunkach.
Jednak zagubiony najważniejsze były człowiek. Tysiące ludzi straciło życie z powodu eksplozji. To, czego nie można było sobie wyobrazić i na co Japończycy nie byli przygotowani, dotyczyło straszne efekty które ucierpiałyby z powodu promieniowanie pompy uranu, który wysłał tysiące innych ludzi do szpitala i od których nigdy więcej nie odejdą.
Amerykanie, niezadowoleni, zbombardowali Nagasaki po tym, jak opowiedzieli o Hiroszimie, co zmusiło imperium japońskie do ogłoszenia wycofania się z II wojny światowej w sierpniu 1945 r.
Dzisiaj Hiroszima to miłe miasto, zostało odbudowane na popiołach z siłą bardzo charakterystyczną dla japońskiej osobowości: pracowali razem, nie oglądając się za siebie i mając jasny wspólny cel. I zrobili bardzo dobrze. Ale nie chcieli zapomnieć, fakt takiej wielkości nie może i nie powinien być odległym wspomnieniem, musieli pomyśleć, a miasto chce dziś być przykładem nieludzkiego i strasznego użycia bomb atomowych.
