BB BERLIN-BURZA MóZGóW

Send

Oczekiwania były wysokie. Miałem, zwłaszcza mnie * Lety *, wrażenie, że stolica Niemiec jest jednym z tych miejsc, w których czuję się moja. Ale mój instynkt zawiódł zawzięcie. W żołądku nie było motyli. Nie było zauroczenia. Nie było połączenia. I co powiedzieli nam Maria i Fra ...

Nie można zaprzeczyć, że miasto jest ciekawe, pełne atrakcji i odpowiednie dla każdego rodzaju publiczności (istnieją idealne dzielnice dla miłośników sztuki miejskiej, opcje nurkowania w smutnej historii Holocaustu lub zimnej wojny, obszary, które doprowadzą Cię do szaleństwa do każdego smakosza). Wiem więc, że to nie wina miasta. To była moja wina (i trochę za zimne i białe mleko, że Jolin, jesteśmy śródziemnomorskimi facetami!).

Ten post nie powie ci, co zobaczyć w Berlinie, do tego już go mamy, ale będzie to burza mózgów w Berlinie.

Wczoraj zostaliśmy przywitani słońcem i dziś rano wydawało się, że to mordor. Schizofrenik Dwubiegunowa To byłoby i napalone. Nie wiemy, czy nam się to podoba, nie wiemy, czy nas to rozczarowało. Berlin to rzadkie miasto, miasto, w którym na tej samej ulicy, na której niegdyś paradował Hitler, dziś można zobaczyć wujka ubranego jak lew, obejmującego ciotkę przebraną za wiewiórkę. Niebo jest nadal szare, ale są to dwa słońca.

Nadal nie złapaliśmy rolki tego miasta. W tej chwili mamy tylko dwie gwarancje:

Currywurst to to samo, co dawanie radości swojemu Macarenie.
Jeśli ma też lepsze frytki.

W Berlinie zrobiło nam się zimno. Temperatura, która nie odbiega od 0º, niebo wydawało się bezbarwne, ludzie wydawali się szarzy. Unter den Linden był pełen prac, głośny i brzydki. Zimne ręce. Mrożone uszy. Dyskusje Plac Poczdamski. Tablice pamiątkowe Żydów zabitych za bycie Żydami. Dużo cementu. Martwe drzewa Lokal zamknięty. Karl-Marx-Allee Błoto Bezdomni Mżawka

Ale było też trochę ciepła. Dym z kiełbasy świeżo z grilla. Kawa z domieszką syropu z orzechów laskowych. Wełniane rękawiczki Obraz Pollok, który ożywia biały pokój. Kreuzberg graffiti. Wygłupiać się w fotoautomacie. Człowiek, który pomaga nam zrozumieć mapę, miał protezy zębowe i wiele anegdot do opowiedzenia (po hiszpańsku!). The trabbis wielokolorowy Kopuła katedry. Ściana Hit nam monumentalny wyścig, aby wsiąść do ostatniego autobusu. Przyjazd na czas. Materac łapie ciała. Stragany z currywurst i kebabem. Kolacje piknikowe w hotelu. Wrzący prysznic.

Są chwile, kiedy rozum dyktuje jedną rzecz, a lenistwo dyktuje inną. W naszym przypadku wiele razy Rober stawia na rozsądek, ale kiedy byliśmy w Topografii Terroru (niesamowite miejsce, aby dowiedzieć się więcej o nazistowskiej historii, propagandzie i szaleństwie), powiedział mi, że nie ma ochoty iść na Riechstieg, Niemiecki parlament, aby odwiedzić słynną szklaną kopułę. Też mi się nie podobało, więc los decyduje za nas: jechaliśmy autobusem, który dotrze do Rieschstieg w samą porę na naszą „randkę”. Pozwól losowo wybrać ...

I wybrał: autobus nie przyjechał. Nie dlatego, że się spóźnił, nie przyjechał bezpośrednio. Nagle, gdy byliśmy na ulicy „x”, wiele radiowozów biło nas i przecinało ulicę przez około 20 minut, po czym kontynuowaliśmy naszą drogę do AlexanderPlatz. Nie mieliśmy już czasu na spotkanie i spojrzeliśmy na siebie z wyrazem „no cóż, próbowaliśmy, to nie nasza wina”. Najlepiej było dostać się do AlexanderPlatz: tutaj kierowca powiedział, że powinniśmy wysiąść, ponieważ zakończył swój dzień pracy (!). Zdecydowanie los nie chciał, abyśmy odwiedzili Reichstag.

I nie, nie żałujemy: podróżowanie to nie tylko robienie rzeczy, wykreślanie list i odwiedzanie jak największej liczby miejsc. Dla większości będziemy dwoma głupcami, leniwymi i głupimi. I może to być prawda. 100% jest pewne, że był to dzień, w którym wymieniliśmy niemiecki parlament na podróż autobusem, kawę orzechową z rogalikiem i gorący prysznic (jak nigdy wcześniej).

Od twórcy „Letizia znajduje przyjaciela ze wsi na zagubionym urzędzie pocztowym w Nowej Zelandii” przybywa nowy „Letizia spotyka przyjaciela uni na dowolnej stacji w Berlinie”. Nie, poważnie, kto pisze scenariusz mojego życia, jest bardzo napalony. Wraz z liczbą mieszkańców Berlina, liczbą sekund w ciągu dnia, liczbą stacji metra / tramwajów / pociągów ... idzie i ustawia Gessicę tam, gdzie jestem i kiedy jestem. Bardzo fanem tych nieoczekiwanych chwil

Nasz pociąg jechał na lotnisko. Krótko przed wejściem do samolotu zaczął padać śnieg, minęło tak dużo czasu, odkąd zobaczyłem śnieg, to był miły moment, zimny, ale miły. Ale co za zimna kurwa! Nie wiedziałam, co miał na myśli mój scenarzysta, co za pieprzony trzask! Mój odcinek „17.02.2016” jeszcze się nie skończył ...

Kiedy już siedzieliśmy w samolocie na środku toru, pod śnieżycą, widzę trochę futrzanego i pomarańczowego zwierzęcia ... Wyglądam dobrze i: to był lis! Całkowity moment bez słów. Przez 10 bardzo długich sekund mój scenarzysta przekształcił mnie w małego księcia, ale zamiast włosów w kolorze pszenicy mam colę. Bah, to są szczegóły: wczoraj widziałem lisa w śnieżycy przekraczającej pas startowy na lotnisku! Scenarzysta nigdy mnie nie opuszcza, kocham cię !!

Wrócimy. Wrócimy, bo w Berlinie mamy wiele do odkrycia. Wrócimy, ponieważ jest to miasto, do którego musimy wrócić. Wrócimy, ponieważ mamy na to ochotę. Ale z upałem.