TRASA 66: ETAP 3, SPRINGFIELD - MIAMI

Dla zwykłych śmiertelników trzeci etap trasy 66, dla nas pierwszy! W ten sposób zamierzamy zrobić coś wyjątkowego. Nasz pierwszy kontakt z asfaltem tej emblematycznej trasy miał poczekać i być może z tego powodu, aby był tak blisko, ale do tej pory, aby utrzymać nas z tym napięciem, podobało nam się to jako dwóch mistrzów.

Przybywamy z północy, z wielkich równin, ze stanów Iowa i Missori, aby dotrzeć Springfield, skręć w prawo na wyjściu z miasta i po raz pierwszy zobacz znak, ten, który wygląda jak tarcza Barça, ale z napisem 66 w środku. I nie mogąc tego uniknąć, krzyczymy jednocześnie z radości Yepaaaaaa! Route 66, oto jesteśmy!

Kiedy pierwszy przystanek minie nawet 20 metrów:

Chociaż prawdziwy przystanek był mityczny Stacja paliw Gay Parita, gdzie John przyjął nas po zejściu ze swojej kosiarki (sprawa z kosiarkami w Stanach Zjednoczonych to przypadek), z uśmiechem i ogromną życzliwością. Ale majete! Wyjaśnił trochę, gdzie jesteśmy i zaprosił nas do rzucenia zdjęć, które chcieliśmy, że byliśmy w naszym domu, oprócz zaoferowania nam drinka lub czegoś, czego potrzebowaliśmy. W tym czasie byliśmy jedynymi w tym muzeum na stacji benzynowej, ale niewiele się wydarzyło, dopóki nie przybył rodak z Missouri z żoną jeżdżącą na polta pod koniec roku, robiąc demoniczny hałas, ale z uśmiechem tak szerokim jak od twojego przyjaciela Mili ludzie!

Przed wyjazdem John dał nam wspaniałe pocztówki i lody! Poradził nam, żebyśmy wpadli Stacja benzynowa Spencer i później Dąb Czerwony II, pierwszy pominięto z powodu błędnej kalkulacji (nowicjusze), ale drugi nie działa! I dzięki Bogu: spacer ulicami Czerwonego Dębu II jest jak przejazd przez miasto duchów, scenę zdjęciową lub park rozrywki, ale bez ludzi! To szalone, co Lowell zbudował własnymi rękami! Spotkaliśmy się z jego żoną i jego psami, uroczymi, także z burrami działki obok, która wyszła bardzo szczęśliwa, aby nas przywitać, oraz krowami z trzech działek dalej ... i pawia sąsiada ... nie, to była całkiem nieprzyjazna prawda . Czuliśmy się w miejscu z innej epoki, jakby nasz samochód kempingowy nosił opony Delorian Marty'ego McFly'ego i wrócił do przeszłości.

Miejsce ma bardzo ciekawą historię: Lowell Davis dorastał w małym miasteczku Red Oak (Missouri), jego życie opisuje to w zdaniu „Sąsiedzi pomagali sąsiadom, wszyscy mieli ogród i trzymali własne jedzenie, mieli Krowa mleczna, a nawet stworzyli własne ubrania. Patrząc w ten sposób z perspektywy naszych czasów, byli biedni, ale nie wiedzieli o tym! ” Życie było prostsze, zanim postęp zmienił wszystko na zawsze, jego ludzie, podobnie jak inni, nie przeżyli exodusu do miast, a Lowell nie miał innego pomysłu, jak kupić niektóre z domów, które jeszcze stały, przenieść je na swoją farmę 23 mile do południe i przywróć je do pierwotnego stanu. Wynik: osądź siebie:

The Trasa 66 została przerwana w 1984 roku, ten sam, w którym się urodziłem, ale już dawno przestał być używany. Chociaż nigdy nie brakowało grup obrońców i nostalgicznych ludzi, którzy wciąż chcą jej za to, kim jest: Mother Road. Kto powiedziałby wszystkim tym powozom, że film animowany nada Route 66 aureolę życia, nowe odrodzenie, a przynajmniej sprawi, że stanie się znany najmniejszym lub najbardziej wulgarnym, takim jak my. Rozmawiamy o filmie Samochody, które prawdopodobnie widzieliście. Cóż, niektóre z pojawiających się postaci są inspirowane prawdziwymi samochodami, a jednym z niezbędnych przystanków jest ten, który zaprasza ich na spotkanie! To się nazywa Samochody na trasie, w Galenie (wymawiane jako kurczak), a tam mamy przyjaciela Tow „Mate” Matera, a po drugiej stronie replikę Doc Hudson (niebieską).

Patrzymy na niebo i ciemność unosi się nad nami, jesteśmy otoczeni dwoma kawałkami czarnych chmur, które przypominają nam, że ten obszar, tak zwany Korytarz Tornado (Tornado Alley) jest tym, który najbardziej cierpi z powodu tego rodzaju katastrofy w kraju. I że niektóre dzieci pytają nas, czy jesteśmy łowcami tornado, które nie poprawiają naszego samopoczucia. Szybko wsiadamy do furgonetki i szybko stamtąd wysiadamy.

Na szczęście ani tornada, ani tornada, mały deszcz, kilka piorunów i niewiele więcej, więc czas szanuje nas, nawet jeśli tylko do następnego postoju: Brush Creek Bridge, w Riverton: pomalowany na biało żelazny most, który stał się jedną z ikon trasy.

Czas nas przebija, jak już kilkakrotnie mówiliśmy, odległości w Stanach Zjednoczonych są ogromne i obliczają czas, aby przejść z jednego miejsca do drugiego, szczególnie gdy zatrzymujesz się i gubisz się kilka razy po drodze, jest to praktycznie niemożliwe. Ponownie patrzymy na stronę internetową kempingu, gdzie możemy spędzić noc za darmo, a najbliższe miejsce nie jest ani więcej, ani mniej Kasyno indyjskie! Jak wam mówimy. A strona jest bardzo fajna! Mają kilka małych działek zarezerwowanych dla pojazdów takich jak nasz, z ich wodą, prądem i Wi-Fi! Olé!

Odtąd piszemy te linie, szczęśliwe jak dwaj głupcy, ładując akumulator aparatu, komputerów, telefonów, z klimatyzatorem na górze, z włączonym telewizorem i Lety prasując włosy bez obawy, że wydasz benzynę na generator ... że dzieje się to kosztem Indian!